Συνέντευξη του Θανάση Παπακωνσταντίνου

O Θανάσης Παπακωνσταντίνου είναι από τους πιο αγαπημένους καλλιτέχνες της χώρας μας αυτή τη στιγμή, με φήμη που χτίζεται σταθερά σχεδόν 2 δεκαετίες από στόμα σε στόμα και μέσα από τις ιδιαίτερες συνθέσεις και τα μεθυστικά κομμάτια του. Συνεπής με την έμπνευση και απολαυστικός στις ανεπανάληπτες ζωντανές εμφανίσεις σε όλη την Ελλάδα, σπάνια εκτίθεται στα μέσα και γενικά δε κυνηγάει τη δημοσιότητα: πάντα συνειδητοποιημένος, μετρημένος και οξυδερκής δειχνει στοιχεία ενός ‘άλλου’ σύγχρονου ειδώλου, ορίζοντας παράλληλα με το δικό του τρόπο το διονυσιασμό και τη λύτρωση. Τη Δευτέρα 26 Αυγούστου ο προφήτης της Κοιλάδας των Τεμπών επισκέπτεται την πόλη του Βόλου ‘για να σπάσει τη μιζέρια και την κατήφεια των ημερών μας’. Με την ευκαιρία μας διέθεσε λίγο από το χρόνο του απαντώντας σε ερωτήσεις μας.

Επιμέλεια: Νίκος Μπαρπάκης

Καλησπέρα Θανάση, Που σε βρίσκει το παρόν μήνυμα? Είχες την ευκαιρία να κάνεις καθόλου 
διακοπές? 

Βρίσκομαι στο χωριό που μένω, για λίγες μέρες. Όσο για διακοπές, επειδή κάνω αυτό που αγαπάω, είμαι όλο το χρόνο σε μια ωραία κατάσταση που δεν θέλω να τη διακόψω για κάτι άλλο.

Τι ετοιμάζεις και που βρίσκεσαι μουσικά αυτή την περίοδο.

Το χειμώνα θα ασχοληθώ με την ηχογράφηση νέων τραγουδιών . Ήδη το μυαλό μου αρχίζει να επεξεργάζεται διάφορα προκαταρκτικά: ενοργάνωση, συνεργάτες που θα πλαισιώσουν το εγχείρημα, που θα ηχογραφήσω και άλλα σχετικά. Ευχηθείτε μου καλή τύχη.

Ποια η εντύπωση σου από το Γιάννη Χαρούλη που κάνατε μαζί τις ‘Μαγγανείες’?

Είναι δοσμένος στη μουσική, με ένταση και πάθος. Αν  επιλέξει και τις σωστές συνεργασίες, πιστεύω πως θα συνεχίσει την εντυπωσιακή πορεία του.

Η πορεία σου έχει ήδη πολλές στάσεις, σημαδιακές συνεργασίες και αρκετούς δίσκους.  Θα θέλαμε να ρωτήσουμε ποιοι ήταν οι πιο πετυχημένοι σταθμοί  για σένα. Ακόμη περισσότερο όμως, ποιες ήταν οι δυσκολίες σε αυτή τη φαινομενικά επίμονη και επίπονη διαδρομή με όχημα τον αυθεντικό ήχο σου μέχρι τη σημερινή αναγνώριση από μεγάλο μέρος του κοινού πανελλαδικά, και σταθερή έδρα στην ελληνική επαρχία, στην κοιλάδα των Τεμπών.

Η ζωή δεν έχει στάσεις. Είναι μια συνεχής πορεία-χαοτική  για κάποιους,προδιαγεγραμμένη για άλλους. Δε βρίσκω νόημα στο να σταθώ σε σταθμούς. Το μόνο που ξέρω είναι ότι με έχει πατήσει το τραίνο της μουσικής, μ’ έχει λιανίσει, τα δε διαμελισμένα μέλη του σώματός μου θα τα βρείτε μέσα στα στιχάκια.

Ποιο πιστεύεις ως καλλιτέχνης οτι είναι το μυστικό σου, το δυνατό σου σημείο.

Η μεγαλύτερη δυσκολία στην τέχνη είναι να έχεις μπει στο δρόμο της αυτογνωσίας ,πριν κάνεις τον κόπο να βγάλεις προς τα έξω ότι σκαλίζει μέσα σου.Και δεν υπάρχουν μυστικά. Μόνο μυστήρια.

Μιλώντας για την καταγωγή σου βιολογικά, αλλά και μουσικολογικά ως ερέθισμα, από που προέρχεσαι?

Άμα το δούμε στενά, θα σου απαντήσω ότι γεννήθηκα και μέχρις στιγμής κινούμαι στα όρια του νομού Λάρισας. Αν το δούμε πιο ανοιχτά θα έλεγα ότι κατάγομαι από την ανάγκη του σύμπαντος.  Μουσικολογικά δεν έχω πατρίδα.

Σκληρή δουλειά, φιλότιμο, αφοσίωση: παρακάμπτοντας γνωστά κλισέ,  όπως ‘το σύμπαν συνομοτεί όταν το θες’ κλπ. στο σημερινό τοπίο της Ελλάδας ποιά πιστεύεις οτι είναι τα στοιχεία και η συμβουλή για να επιτύχει κανεις, επαγγελματικά αλλά και κυρίως για να συμβάλει στη διαμόρφωση συνθηκών κοινωνικοπολιτικής αλλαγής.

Νομίζω ότι η λύση βρίσκεται στην  προτροπή: «Αν θες το σύμπαν, συνωμότησε!»

Ποιους καλλιτέχνες εκτιμάς διαχρονικά? Ποιον θα ήθελες να έχεις μια φορά κοντά σου για μια συνεργασία?

Και για τις δύο ερωτήσεις, τον Θωμά που Περιμένει. (σσ: Tom Waits)

Ακούς άλλους Ελληνες μουσικούς? Αν ναι ποιούς.

Εννοείται πως ακούω, αλλά είναι αρκετοί και δεν θέλω να αδικήσω κανέναν με την απάντησή μου.

Που θα βρίσκεται και τι θα κάνει – κυρίως μουσικά μιλώντας- σε 10 χρόνια ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου? 

Αδερφέ, εδώ γελάμε!

Από όλες τις ωραίες βραδιές που έχεις να θυμάσαι πάνω στη σκηνή , υπάρχει μια που δεν ξεχνάς? 

Θα μου μείνει για πάντα η πρώτη μας εμφάνιση στο Αβδού Ηρακλείου ,στην Κρήτη. Φτάσαμε στην μέθεξη.

Υπάρχει ένα σημείο που έχεις απωθημένο να παίξεις μια φορά, και αν ναι ποιό? 

Θα ήθελα ένα καλοκαίρι να περιδιαβώ τον κάμπο της Θεσσαλίας πάνω στην καρότσα ενός τρακτέρ και να παίζω σε κάθε χωριό που θα συναντάω.

Πιστεύεις είναι καλύτερα να παίζεις  Live ή στο studio? Στη σκηνή όταν παίζεις τί συνθήκες και αισθήματα /σκέψεις επιθυμείς να δημιουργείς?

Και τα δυό έχουν τις χάρες τους. Στην εμφάνιση θα ήθελα να αναβλύζουν καινούρια, αβίωτα συναισθήματα, οδηγώντας άλλες στιγμές σε στοχασμό και άλλες σε έκσταση.

Η συναυλία τη Δευτέρα 26 Αυγούστου στο ανοικτό θέατρο Ν.Ιωνίας συνδυάζεται με μια κοινωφελή δράση, στην οποία το κοινό θα μπορεί να φέρει εκεί σχολικά είδη, τα οποία θα μοιραστούν κατόπιν σε μαθητές της πόλης που το έχουν ανάγκη. Με τη σχολική χρονιά να ξεκινάει σε λίγες βδομάδες, ποια θεωρείς  απαραίτητα συστατικά και ποιότητες που πρέπει να περιμένουν τα παιδιά στις αίθουσες από την αρχή? 

Μόνο καλούς δασκάλους χρειαζόμαστε, ανοιχτόμυαλους και με αγάπη για τον άνθρωπο.

Ποια η θέση της κοινωφελούς δράσης (ή φιλανθρωπίας ?) σήμερα στην Ελλάδα?

Προτιμώ το «κοινωφελή δράση» από τον όρο «φιλανθρωπία». Η φιλανθρωπία φαίνεται να είναι μία αφ’ υψηλού ενέργεια που αφήνει σε παθητικότητα το δέκτη. Το ζητούμενο είναι να μπορέσει να αλλάξει ο ίδιος τη ζωή του, κι αυτό θα γίνει μέσα από κοινές προσπάθειες, με συντροφικότητα και αξιοπρέπεια.

Στο Βόλο έχεις ξανάρθει- είσαι κοντά άλλωστε. Τι σου φέρνει στο νου? Ένα σχόλιο/μήνυμα  για το κοινό και την πόλη καθαυτή?

Μου θυμίζει σημαντικές στιγμές από την παιδική μου ηλικία. Στον Άναυρο πρωτομπήκα σε θάλασσα, πρωτάκουσα μουσική από τζούκμποξ και πρωτόφαγα λουκουμάδες. Οι Βολιώτες είναι τυχεροί που μένουν σε μια τοσο όμορφη πόλη. Θα τους ζητούσα να είναι λίγο πιο ανοιχτοί στους γύρω τους, ακόμα κι αν είναι ξένοι.

Ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο και αναμένουμε την εμφάνιση σου.

Σε περιμένουμε!